Geceden Güneşli Dost

Dost... Bir o kadar ağır, bir o kadar da güzel.

Günlerce, haftalarca hatta aylarca görüşmesen bile

Veya günlerce, haftalarca hatta aylarca konuşmasan bile

Yanında, yanı başında hissettiğindir dost…

Karşılık beklemeden sevdiğindir, kıyamadığındır.

Üzse, yüreğinde fırtınalar kopar;

Gülse, kelebekler uçar…

Seni değiştirmeyen, seni sen olduğun için sevendir dost…

Böyle seviyorum işte ben de dostumu.

Bazen yorarak, bazen kırarak ama her zaman

en derinden seviyorum.

Hataları özürle, dertleri paylaşarak çözüyorum.

Üstünü kapatıp, kaldırmıyorum tozlu raflara.

Çünkü, soğukluk girer araya.

Bazen küser bir çocuk gibi, bazen derman olur bir ilaç gibi.

Hep bambaşka hissettirir seni.

İşte o zaman anlarsın …

Arkadaşlık ve dostluk arasındaki ince fakat en derin olan farkı..

Arkadaşın işine yararsa el uzatır, dostun sen söylemeden o eli tutar.

Her şeyi onunla yapmak istersin.

İlk flörtünü, ilk aşkını… İlkleri sadece onunla paylaşmak istersin.

Onunla hayaller kurarsın. Olsun veya olmasın, kurarsın..

Tek bir bakışınla binlerce kelime anlatırsın.

Sen arkadaşlarınla gülersin, dostunla ağlarsın.

Sen herkes ile eğlenirsin de bir tek dostunla susarsın.

İşte ben de dostumla öyle susuyorum.

İşte ben de dostumu öyle seviyorum..

Gecenin İçindeki Güneşli Dostluklara ^_^